Afscheid
5 mei 2018 - Hammanskraal, Zuid-Afrika
Gisteren stond in het teken van afscheid nemen. We waren allemaal een beetje gespannen of het vertrek van K. wel door zou gaan maar gelukkig kwam het verlossende telefoontje halverwege de ochtend. De maatschappelijk werkster belde om de tijd door te geven dat ze bij de rechtbank werden verwacht. K.schoof snel nog een boterham pindakaas naar binnen, dronk nog wat, deed schone kleren aan en zijn nieuwe rugzak om en ging toen iedereen langs om afscheid te nemen. Iedereen van groot tot klein kreeg een snelle 'hug' of ' drukkie' (Afrikaans) . Ik kreeg er natuurlijk ook één en het deed me wel wat toen hij zei: ' auntie Ascha, I love you'! Hij liep snel weg naar de volgende dus weet niet zeker of hij mijn ' love you too' heeft gehoord. Achteraf bleek dat ik de enige was met zo'n afscheid...
De hele procedure is dit keer goed verlopen want Christine kwam alleen terug. Ze vertelde dat K. zich goed heeft gehouden en ook echt zelf naar zijn oom en tante wilde. Ben blij dat het toch op zijn pootjes terecht is gekomen en dat hij een plekje heeft gevonden waar hij welkom is.
En ja, de andere kinderen waren behoorlijk van slag op het momebt van afscheid nemen maar na het middagslaapje speelden ze weer gezellig met elkaar en het leek alsof er niets gebeurd was. Maar voor J., z'n speelkameraad en slapie, valt het niet mee. De meisjes hebben zo hun meidendingen en de andere jongens zijn te jong om echt met hem te kunnen spelen.
Het weer is prachtig en het is lekker warm overdag. 's Avonds is het vroeg donker, zo rind 18.00 uur. 's Nachts is het fris, of koud zoals ze hier zeggen. Het is maar wat je gewend bent!
Dieren van de dag: giraffen, wrattenzwijnen, zebra en natuurlijk impala en veel mooie vogels.
De impala's geven, nu in de bronstijd, een soort realityshow. Mannen die hun rivaken verjagen, vrouwen die de benen nemen, achtervolgd door burlende mannen die dit niet kunnen verkroppen. Stoeltje, kopje koffie erbij en genieten maar!
Wordt vervolgd!!
De hele procedure is dit keer goed verlopen want Christine kwam alleen terug. Ze vertelde dat K. zich goed heeft gehouden en ook echt zelf naar zijn oom en tante wilde. Ben blij dat het toch op zijn pootjes terecht is gekomen en dat hij een plekje heeft gevonden waar hij welkom is.
En ja, de andere kinderen waren behoorlijk van slag op het momebt van afscheid nemen maar na het middagslaapje speelden ze weer gezellig met elkaar en het leek alsof er niets gebeurd was. Maar voor J., z'n speelkameraad en slapie, valt het niet mee. De meisjes hebben zo hun meidendingen en de andere jongens zijn te jong om echt met hem te kunnen spelen.
Het weer is prachtig en het is lekker warm overdag. 's Avonds is het vroeg donker, zo rind 18.00 uur. 's Nachts is het fris, of koud zoals ze hier zeggen. Het is maar wat je gewend bent!
Dieren van de dag: giraffen, wrattenzwijnen, zebra en natuurlijk impala en veel mooie vogels.
De impala's geven, nu in de bronstijd, een soort realityshow. Mannen die hun rivaken verjagen, vrouwen die de benen nemen, achtervolgd door burlende mannen die dit niet kunnen verkroppen. Stoeltje, kopje koffie erbij en genieten maar!
Wordt vervolgd!!
Ik wens je een heel fijne tijd daar en kijkmuit naar je volgende verhaal! Hartelijke groeten!