Onzekerheid

Vandaag een verhaal over een klein jongetje dat heel graag naar zijn pleegmoeder wil. Hij kent haar al en een paar dagen geleden is hem verteld dat hij vandaag opgehaald zou worden om bij zijn pleegmoeder te gaan wonen. Ze komt hem heel vroeg halen vanochtend, al om 06.30 uur! Gisteren heb ik zijn tas ingepakt met zijn mooiste kleren die hij had gekregen van zijn moeder. Zij kan nu niet voor hem zorgen en dus woont hij hier tijdelijk. Hij is blij en heeft gisteren afscheid genomen van de kinderen, de mama's en de aunties. Het duurde even vanochtend, maar toen kwam toch de social worker met de auto voorrijden. Bijna dacht ze het verkeerde jongetje mee te nemen (?). Gelukkig was dat misverstand snel uit de weg geruimd. Klein dapper ventje was blij en opgetogen dat hij nu eindelijk zou gaan. En hij ging! Toen ik nu mijn pauze terugkwam was het eerste dat ik hoorde dat dit kleine ventje van ruim 3 ook weer terug zou komen vandaag. De papieren waren toch niet in orde en dat zou vandaag ook niet meer gebeuren.... Wanneer dan wel is nog de vraag.In de middag is hij teruggekomen met zijn volle tas. Verwarring zowel bij hem als bij de andere kinderen. Het duurde even voordat hij de schok te boven was en kon vertellen dat Pretoria toch wel mooi was en dat hij veel auto's en vrachtwagens had gezien. En dat hij toch echt wel een keer naar mama M. zou gaan. Nu slaapt hij weer gezellig bij zijn vriendje J. op de kamer. Het duurde wel lang voordat het stil was en de jongens in slaap vielen. Een hele vreemde, avontuurlijke en emotionele dag voor zo'n klein ventje. Ik ben er van onder de indruk. De papieren wereld in ZA is een gecompliceerde en in de bijna twee weken dat ik hier ben heb ik al genoeg gezien om te weten dat papieren hier belangrijk zijn, belangrijker dat het welbevinden van kinderen.