Weer de wildernis in!

Vandaag rijden we naar Xakanaxa. Eerst een stukje asfalt daarna een dirtroad met soms diepe kuilen. Arthur gaat er voor en het is een avontuur. Onderweg bij een klein winkeltje nog wat koude drankjes kunnen scoren. Zeer welkom! De 2 zakken ijs doen het goed in de koelkast. Daar hebben we vast een paar dagen plezier van. We zien niet veel wild. Een paar bokken, giraf, olifant en kudu. Na een lange rit komen we op onze kampeerplek aan. Hij ligt wat afgelegen en ver van het sanitairblok. We kunnen hier wel vrij rondlopen maar dat kunnen de dieren ook.We zien vanuit ons stoeltje de buffel en gnoe lopen. Uit het rietveld achter ons komen ineens drie bushbokken laan. ze komen vlakbij en we zijn verbaasd. Zij ook denk ik. Er zitten hier ook veel mooie vogels. Arthur wil wat hout kort maken voor het vuur en hakt zich lelijk in zijn vinger. Geen dokter in de verre omgeving dus ik maak heel ouderwets 2 zwaluwstaartjes en sluit de diepe snijwond aan zijn linkerwijsvinger zo goed mogelijk, Denk dat er wel een pees geraakt is. Dan  een verband om te zorgen dat het bloeden stopt. Dat lukt. We liggen vroeg in bed en kunnen vanuit ons penthouse zien hoe nijlpaarden vlak langs lopen. En dan nog een kleintje op een holletje er achteraan. Zo mooi! 

Als je over de zandwegen rijdt dan realiseer je je ineens dat dit niet de toeristische route is die je rijdt maar gewoon de verbindingsweg tussen A en B. Er is niets anders dan dit zandpad! Het rijden over zandwegen vraagt wel wat meer inspanning maar is goed te doen. Je rijdt natuurlijk langzamer en kijkt uit voor de gaten, stenen en eventuele dieren. Soms is het zand zo veel en zo los dat het wel eens spannend wordt.