Okavango Delta

Vandaag worden we om 08.00 uur opgehaald voor 2 dagen Okavanga delta. We ruimen alles op, klappen de tent in en sluiten de auto af. Vannacht slapen we in de Delta.Het is een uur rijden naar het Mokorostation Boro. Boro is een klein dorpje dat goede zaken doet vanwege de goede ligging aan de delta. We zijn niet de enigen die vandaag op pad gaan in de Delta. Het varieert van een dagtocht tot meerdere dagen. We hebben nog een mokorotocht voor de boeg van 2 uur. Lekker onthaasten en ontspannen. Wat is dit heerlijk rustig! We pauzeren nog even en strekken de benen op een eilandje. Dan weer verder. Aangekomen op het eilandje zijn ze al druk bezig om alles klaar te maken voor de overnachting. Vuur, tenten, wc etc. Voor ons tweeën zijn in totaal 4 mensen bezig: Mr. T, gids en hoofd van de hele onderneming, Otti en Abigail voor hand-en spandiensten en het poolen van de mokoro en Patjimo de chef (kok). Sedrech, afkomstig van een naastgelegen kamp vol Nederlanders komt ook nog even buurten. We voelen ons een beetje opgelaten met al die mensen die het voor ons mogelijk maken om een nachtje in de Delta te slapen. 's Middags gaan een tot 2 keer over lekker zwemmen in de Delta. Mooi helder stromend water. We krijgen een uitgebreide lunch met o.a. tonijnsalade, brood, kaas, salami, groene salade etc. en lekker koud water en sapjes. De sapjes moeten we echt vragen. Die houden ze het liefst in de koelbox. We worden geacht te rusten in de middag, dat doen zij ook. Alleen er is één dingetje: onze tent is precies zo neergezet dat er de hele middag de zon op schijnt. Van rusten in de tent komt niet veel vanwege de hitte. In de namiddag maken we een gamewalk en zien diverse dieren. Dwz wij zien ze en mr. T. ziet ze dan ook. Hij is nl blind aan 1 oog. Hebben wij weer.....;-)) Een ander dingetje is dat mr. T. met ons mee-eet. Vinden wij gasten aan tafel erg gezellig, dit onderscheid tussen mr. T. en de rest van de staf voelt voor ons niet prettig en we krijgen het niet voor elkaar om met z'n allen te eten. Komt ook nog eens bij dat Otti, Abigail en Patjimo de restjes van ons op eten. Nou, dan schep je geen twee keer op..... (gelukkig zag ik dat pas nadat ik de flink van de tonijnsalade had genomen).