Vastgelopen en de redding is nabij!

We vertrekken lekker op tijd: 08.15 uur rijden we weg van Njuca Hill. Vandaar richting Khumaga, Tiaan's Camp. Het is een lange zandweg die we rijden. Er is niet veel te zien onderweg. Een paar zebra's en een steenbokje dat heel stil blijft staan in de schaduw van een struik. Denk zeker dat we hem dan niet zien. We staan echt pal voor hem. Leuk! Dan zien we 2 Secretary Birds. Die heb ik nog nooit gezien en ze stonden hoog op mijn lijstje. Gelukkig is Arthur ook een beetje vogelgek geworden en we nemen de tijd om een zo goed mogelijke foto te maken. Valt niet mee met dat hoge gras en de grote afstand.Kort voor de gate lopen we vast als we een heuveltje willen oprijden in het diepe mulle zand. Da's vette pech! We graven en proberen met stokken onder de banden uit het zand te komen. Helaas! Na bijna een uur besluiten we de hulplijn te bellen. Dan komt er een auto over de heuvel, dwz bij het zien van onze auto stoppen ze direct. |Geen zin om ook vast te lopen! Het zijn Patrick en Franka. Ze willen ons helpen en geven allerlei tips die we uitproberen voorzover we dat nog niet hebben gedaan. Net als ze ons met behulp van een paar kabels willen lostrekken komen er 2 stoere rangers in een nog stoerdere auto. Zij hebben een plan waarvan wij al direct zien dat het niet gaat lukken. Dus moeten we ze even later uit het zand duwen want ja, ook vastgelopen. Ach, dan voel je je niet zo dommig.... Uiteindelijk met veel gelier ;-) komt onze auto op vastere grond te staan. We bedanken iedereen en gaan verder richting de Boteti rivier. Zagen we onderweg bijna geen wild, hier lijkt het wel de ark van Noach. Alles loopt hier in grote kuddes rond op de oevers van de river. Heel indrukwekkend. Je kunt boven de rivier rijden maar ook gewoon beneden tussen alle dieren in.  We vermaken ons een paar uur met het kijken naar de dieren en zien dat Patrick en Franka ook hier rond rijden. Zij hebben hun plannen gewijzigd vanwege de staat van de wegen en de temperatuur. We zullen hen nog in Tiaans camp zien. Dan rijden we naar Tiaans. Hiervoor moeten we de rivier oversteken met een pontje of door het water. Het water staat erg laag en Arthur zal Arthur niet zijn als hij door de rivier gaat. Net even iets te snel naar mijn smaak, maar goed, we gaan....Laten we zeggen dat we mazzel hebben...en natte voeten! Het was even spannend. Later hoorden we van Patrick dat de veerpont bijna niet meer kon varen en dat hij, om naar de overkant te varen, de auto wisselend van de ene naar de andere kant van het pontje moest  rijden.

We moeten natuurlijk de auto even leeghalen om alles goed te laten drogen, maar daarna gaan we snel richting zwembad. Tiaans camp is een heerlijke plek met een fantastisch zwembad en een loungeruimte op de eerste verdieping met uitzicht op de rivier. Een geweldige ruimte met benkstellen en bedden om lekker te liggen tijdens de siesta.

''s Avonds koken we op ons kampvuur en zitten nog even lekker buiten. We nemen ons voor om morgen voor vertrek nog te gaan zwemmen.

.